triumfal, -ă
Parte de vorbire: adj.
Etimologie: (lat. triumphalis, fr. triomphal)
Etimologie: (lat. triumphalis, fr. triomphal)
1. de triumf; biruitor, învingător, victorios.
2. (fig.) impunător, solemn, pompos; care stârnește admirație, entuziasm.